Тибки Фасли II акди никох ва катъи он дар моддаи 14 Кодекси оилаи Чумхурии Точикистон чунин омадаст:
«…Ақди никоҳ байни шахсони зерин манъ аст:
— байни шахсоне, ки яке аз онҳо дар никоҳи дигари ба қайдгирифташуда қарор дошта бошад;
— байни хешовандони наздик (падар ё модар бо фарзанд, бобо ё бибӣ бо набераи худ)
— байни бародарону хоҳарони айнӣ ва ӯгай ( ки аз як падар ё модаранд);
– байни фарзандони бародарон, хоҳарон, бародару хоҳар
– байни тағо ва ҷиян, амак ва бародарзода, хола ва хоҳарзода, амма ва ҷиян
– байни шахсоне, ки аз як зан шир макидаанд
– байни шахсоне, ки аз муоинаи тиббии ҳатмӣ нагузаштаанд
— байни фарзандхондагон ва фарзандхондшудагон;
— байни шахсоне, ки суд яке аз онҳоро бо сабаби бемории рӯҳӣ ё сустақлиаш (ноқисулақлиаш) ғайри қобили амал эътироф кардааст;
— байни шахсоне, ки суд қобилияти амали яке аз онҳоро бо сабаби суиистеъмол намудан аз машруботи спиртӣ, воситаҳои нашъадор, моддаҳои психотропӣ ва прекурсорҳо ё дигар моддаҳои мадҳушкунанда маҳдуд намудааст..»
Шарҳ манъ аст.